Omdat hij nooit eens alleen was, en het altijd druk was in zijn leven, besloot hij in zijn eentje te gaan wandelen. De Pacific Crest Trail leek hem een mooie uitdaging, en dat was het ook. “Hoe kon ik zo dom zijn”, dacht hij op het moment dat hij in een berghut zat tijdens een gierende storm met zwaar onweer. Hij vond het doodeng, vertelt hij verder. Ook de ontmoeting met een ratelslang ging hem niet in de koude kleren zitten.
Toch kijkt hij enorm positief terug op dit avontuur. Tijdens de 6 maanden wandelen kon hij voor het eerst zijn hoofd leeg maken en zichzelf dingen vragen als “Ben ik wel of niet gelovig?”. Diepe levensvragen waar normaal geen ruimte voor was vroeg hij aan zichzelf.
Benieuwd naar het hele verhaal? Luister hier het hele interview terug:
